16.2.05

Mc Μπλιάχ

Θέλετε να δοκιμάσετε τα όρια σας; Να δείτε πόσο σκληρός είναι ο οργανισμός σας και τι αντίξοες συνθήκες μπορεί να αντέξει; Εγώ χτες ήθελα ακριβώς αυτό,αλλά επειδή η Λεγεώνα των Ξένων ήταν πλήρης αποφάσισα να φάω στα McDonald`s .Οκέι,το ξέρω ότι το να κάνεις πλάκα για τα McDonald`s είναι μια εύκολη όσο και κακόψυχη απόπειρα κωμωδίας, σαν να κοροϊδεύεις παιδιά με ειδικές ανάγκες ή τον Τσατσαρέλη αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή στο «εστιατόριο»,εκτός από την δίμετρη φιγούρα του Ronald McDonald που είναι ικανή να τραυματίσει ένα παιδί περισσότερο και από τον κλόουν του It, ήταν η εντατική προώθηση του νέου προϊόντος «Big Tasty». Mε ένα τέτοιο όνομα, ΕΠΡΕΠΕ να το δοκιμάσω. Το μέγεθος ήταν ικανοποιητικό, κάτι σαν φρίσμπυ για μικρά παιδιά. Περιέργως και η γεύση του θύμιζε φρίσμπυ για μικρά παιδιά. Το σάντουιτς αυτό αποτελείτο από ένα αμφιβόλου προελεύσεως μπιφτέκι (πιθανότατα από κάτι με περισσότερα από τέσσερα πόδια), μπέικον από ανακυκλωμένο φελιζόλ, ένα φύλλο μαρούλι που μάλλον αυτοκτόνησε από κατάθλιψη και σάλτσες με έντονη το πικάντικο στοιχείο για να κρυφτεί η έντονη γεύση του λαδιού μηχανής. Το όλο, μόλις για 2,50 ευρώ επειδή ήταν προσφορά, σε καμιά εβδομάδα θα κοστίζει όσο μια υποθήκη. Επιχείρησα να πνίξω το όλο αποτέλεσμα με μια μεσαία νερωμένη Φάντα αλλά το μπιφτέκι συνέχισε να θέλει να βγει δια της λανθασμένης οδού τουλάχιστον για ένα δίωρο.

Τελική ανάλυση: Οι άνθρωποι ακόμα αναρωτιούνται γιατί προτιμώ να φάω τα νύχια μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: