23.6.05

Cinderella Man

Οικονομικό κραχ. Φτώχεια. Ένας οικογενειάρχης (Russell Crowe) δεν έχει τα απαραίτητα για να ταίσει την οικογένειά του και ψάχνει απελπισμένος για μεροκάματο. Δεν μπορεί να γίνει λούστρος γιατί ο Καίλας έχει όλη την πελατεία, δεν μπορεί να γίνει ψαράς γιατί θα τον φάει ο Ανταγωνισμός του Ξανθόπουλου, οπότε κάνει τη δουλειά που εμείς στο shitsite θεωρούμε τέλεια: Δέρνει τον κόσμο για λεφτά. Από λιμενεργάτης γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής. Τώρα μπορεί αν θρέψει τα παιδιά του, και να τους αγοράσει και τρεις νεροχελώνες. Τέλος.
Δε συμπαθούμε ιδιαίτερα τον άνθρωπο Russell Crowe, αλλά σαν ηθοποιός είναι κορυφαίος. Έντονη ερμηνεία ως Jim Braddock, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε φυσικό επίπεδο, που υποστηρίζεται από μια ισορροπημένη σχέση με τον manager του, που υποδύεται με χαρακτηριστική αφοσίωση στο ρόλο ο Paul Giamatti. H Zellweger δεν λέει και πολλά, μιας που επί δύο ώρες φαίνεται σαν να προετοιμάζεται για τη στιγμή που θα γίνει χήρα. Καλή αναπαραγωγή της μελαγχολικής εποχής από τον Howard αλλά το σενάριο μας τα χαλάει λίγο: O αντίπαλος του Braddock, Max Βaer είναι απελπιστικά μονοδιάστατος και παρουσιάζεται σαν να διψάει αποκλειστικά για αίμα ή σαν Αλ Καπόνε του ρινγκ. Δεν πειράζει, ήδη από το Beautiful Mind ξέρουμε ότι ο Howard απαλείφει κάθε στοιχείο που μπορεί να καταστήσει λιγότερο «ηρωικό» τον ήρωά του.

Pipinia factor: Μια Renee στυλ Chicago, που συστήνεται μόνο σε όσους γουστάρουν γυναίκες των οποίων το πρόσωπο αποτελείται κατά 78% από μάγουλα.

Μάθαμε: Δεν πρέπει να ανέβεις στο ρινγκ με άδειο στομάχι.



Βαθμολογία: 8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια: