The Tsatsarman Code

Ο Βλάσης Καραγιώργος, φύλακας του Λαογραφικού μουσείου Κοζάνης, κείτεται νεκρός, το σώμα του μια ταλαιπωρημένη σκοτεινή μάζα σε έναν από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του κτιρίου. Πριν όμως ο θάνατος διεκδικήσει την τελευταία του ανάσα χαράζει με το αίμα του μια σειρά παράξενων συμβόλων και το όνομα μιας αυθεντίας στον χώρο του αποκρυφισμού, της συμβολολογίας και των καλλιτεχνικών καταδύσεων: Σαράντης Παπαδόκωστας.
Κυνηγημένος από μυστηριώδεις οργανώσεις και έναν δολοφόνο με σύνδρομο Down που χαράζει στο μέτωπο των θυμάτων τους έναν ανάποδο σταυρό από τζατζίκι, με μόνη βοήθεια την κόρη του Καραγιώργου, Σήλεια, ο Παπαδόκωστας βρίσκεται στα ίχνη τα ίχνη μιας συνωμοσίας, αρχαίας όσο και η έκφραση «στ` αρχίδια μου» και φτάνει στα πρόθυρα μιας ανακάλυψης που θα ταρακουνήσει τα θεμέλια του Χριστιανισμού. Αν δε φοβάσαι να μάθεις την αλήθεια διάβασε και συ το:

THE TSATSARMAN CODE

[Αποσπάσματα από το μυθιστόρημα]

Κεφάλαιο 3:

Ο Παπαδόκωστας παρατήρησε το πτώμα του ηλικιωμένου φύλακα και τα περίεργα σχήματα που ο γέρος είχε προλάβει να ζωγραφίσει στο ξύλινο πάτωμα. Μια ανατριχίλα διαπέρασε τον δεξιό του μηρό και λίγο την πατούσα του. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόταν σε τόσο κοντινή απόσταση από το έργο του θανάτου. Η Σήλεια κόλλησε επάνω του σαν μύγα σε καρπούζι. «Ήταν ο πατέρας μου» ψιθύρισε με τα δάκρυα να χαρακώνουν τα απαλά μάγουλά της, καθώς αναζήτησε καταφύγιο στο πλατύ κολυμβητικό στήθος του γυμνασμένου άντρα. «Το ξέρω» απάντησε ο Παπαδόκωστας. «Γνώριζα τον πατέρα σου. Παίζαμε μαζί τάβλι παλιά και μου είχε δείξει φωτογραφίες σου. Ομόρφυνες. Πέταξες βυζιά».

Κεφάλαιο 17:

«O πατέρας μου ήξερε ότι είσαι ο μοναδικός που μπορεί να βγάλει νόημα από τα σύμβολα που άφησε πίσω του! Δεν μπορείς να φύγεις έτσι!» ούρλιαξε η Σήλεια. «Του το οφείλεις!».
Ο Σαράντης παρατήρησε με την άκρη του ματιού του την κοπέλα. Η απόγνωση της τον ενοχλούσε, τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Αλλά δεν ήταν έτοιμος να ρισκάρει τη ζωή του για την επιθανάτια έμπνευση ενός γέρου. Μισοκλείνοντας τα μάτια τράβηξε μια μεγάλη ρουφηξιά από το τσιγάρο του. Πίσω από ένα πέπλο καπνού η απάντησή του χτύπησε την Σήλεια: «Είμαι κότα, Σήλεια. Είμαι μεγάλη κότα. Πάντα ήμουν. Είμαι ένας δειλός και τώρα που η ζωή μου βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο το νιώθω ακόμα περισσότερο. Σκέψου το. Μας κυνηγούν οι Illuminati όλης της Μακεδονίας. Ο πράκτορας του FBI αυτή τη στιγμή ρωτάει για εμάς στο καφενείο. Η Ελβετική φρουρά του βατικανού φτάνει σε λίγο Ηγουμενίτσα με το Superfast και ένας αδίστακτος δολοφόνος θέλει να χαράξει τον τζατζικένιο ανάποδο σταυρό του στο μέτωπό μου. Όχι, δεν το παίρνω απόφαση». «Μα δεν είμαστε μόνοι μας... δεν μπορεί να είμαστε μόνοι μας!!!!» απάντησε σχεδόν προσβεβλημένη η Σήλεια. «Κάποιος που ενδιαφέρεται για την αλήθεια θα υπάρχει, κάποιος που θα ρισκάρει ότι έχει για να μας βοηθήσει».
Το πρόσωπο του Παπαδόκωστα φωτίστηκε. Κάνοντας την καλύτερη μίμηση του Clint Eastwood που μπορούσε, στάθηκε μπροστά στο παράθυρο του μικρού δωματίου της και είπε «Ναι. Ένας υπάρχει. Ο Βαλαβανίδης. Ένας παλιός καθηγητής μου, παράλυτος και πάμπλουτος, που ζει σε μια βίλα στη μέση του πουθενά. Θα μας δώσει καταφύγιο». Πέταξε το τσιγάρο στο πάτωμα και πατώντας με δύναμη το Boxer Φειδάς μοκασίνι του πάνω του γύρισε προς την κοπέλα. «Γρήγορα, φτιάξε βαλίτσες. Πρέπει να πάρουμε το λεωφορείο για Ορεινή Κορινθία...».

Κεφάλαιο 31:

Ο ηλικιωμένος καθηγητής κάθησε με κόπο μπροστά στο τζάκι, τα πόδια του ένα ατροφικό έρμα. Ακούμπησε στα γόνατά του το τεράστιο βιβλίο, κοίταξε τις σπίθες που ξεπηδούσαν από τα κούτσουρα και ανακάτεψε σκεπτικός το 200 ετών Brandy του. «Περίμενα εδώ και καιρό να σε βρω μπροστά μου, Σαράντη. Έκανες προόδους αλλά σου λείπει μια μικρή ώθηση για να καταλάβεις τα πάντα». Ο Παπαδόκωστας συνέχισε να τρώει την πίτα του, χωρίς να πάρει τα μάτια του από τον καθηγητή. Ο Βαλαβανίδης ταλαντεύτηκε για λίγο στην πολυθρόνα του και αφού έριξε στα πόδια του μια κουβέρτα, άρχισε την ιήγησή. «Αυτά που θα σου πω δεν είναι μυστικά. Τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι. Αλλά η εκκλησία εδώ και αιώνες προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια για να μην χάσει τη δύναμή της. Πλησίασε αλλά πρόσεξε μην στάξει τίποτα από την πίτα στο βιβλίο. Θα σε σκίσω». «Θα μου κλάσεις» είπε γελώντας ο Παπαδόκωστας, πλησιάζοντας την καρέκλα του στον καθηγητή όταν από τα χείλη του γέρου άκουσε την φράση που τον συγκλόνισε.
«Ο Χριστός δεν ήταν ο υιός του Θεού. Δεν ήταν καν κάποιος ξεχωριστός. Ήταν θνητός, όπως εσύ και εγώ αλλά η παρουσία του και η σταύρωσή του είχαν έναν συγκεκριμένο σκοπό. Τι βλέπεις σε αυτή τη φωτογραφία;» Ο Σαράντης κοίταξε με περιέργεια: «Το μυστικό δείπνο του DaVinci». «Σωστά. Αυτός είναι ο μυστικός δείπνος όπως στον παρουσιάζουν στις μάζες. Αλλά ο DaVinci είχε άλλους σκοπούς. Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε την τεχνολογία για ραδιοπυρηνική Z-ανάλυση με ιόντα Κοβαλτίου αλλά πλέον τα μυστικά του πίνακα δεν μπορούν να μας κρυφτούν. Παρατήρησε αυτό το κομμάτι του πίνακα πριν την ανάλυση. Και μετά». Το πρόσωπο του Παπαδόκωστα χλώμιασε. «Ένα... ένα νέο πρόσωπο» ψέλλισε. «Όχι ακριβώς» απάντησε ο καθηγητής. «Ένα νέο πρόσωπο για σένα, αλλά όχι για τον Da Vinci. Ούτε για τον Michelangelo» Γυρίζοντας τις σελίδες έφτασε σε μια φωτογραφία της Δημιουργίας του Αδάμ. Παίρνοντας βαθιά ανάσα, ο ηλικιωμένος σοφός κοίταξε τον συνομιλητή του και είπε, με μια φωνή που φαινόταν να βγαίνει με κόπο: «Έκανα την ίδια ανάλυση και στο έργο του Μichelangelo». Τα χέρια του γύρισαν αργά τη σελίδα, χωρίς το βλέμμα του να αφήσει τον βουβό Παπαδοκώστα. «...και ιδού... ιδού το πρόσωπο του ΘΕΟΥ!».
Ο Παπαδόκωστας ένιωσε το δωμάτιο να γυρίζει. Πιάστηκε με όλη του τη δύναμη από τα μπράτσα της καρέκλας του για να μην πέσει και μίλησε σχεδόν ξεψυχισμένα: «Αυτός είναι ο Tsatsarman». Ένα αινιγματικό χαμόγελο στόλισε το ζαρωμένο πρόσωπο του καθηγητή. «Ναι, είναι ο Tsatsarman. Η μοναδική θεική οντότητα που υπήρξε ποτέ, ο μοναδικός Θεός που ανά τακτά χρνικά διαστήματα επισκέφθηκε τη γη. Και πρίν δύο χιλιάδες χρόνια, ο Ιησούς ήταν απλά το πρόσωπο που επιλέχθηκε για να φάει το ξύλο ώστε ο Tsatsarman να παρακολουθήσει ανενόχλητος την εξέλιξη του γένους μας. Ο Ιησούς ήταν ο stuntman του Tsatsarman!!!!!!!» .

"Gripping. Amazing. A Masterpiece" - The New Ionia Times

"A work of genius. It will rock your world" - Trasvestite Amazon Book Reviews

"Question reality. Question religion. Question everything. BUY THIS BOOK" - Shitsite Publishing Home.

"Don`t buy this book or you ll go to hell" - The Vatican Book Store

THE TSATSARMAN CODE. Στα καλύτερα βιβλιοπωλεία και περίπτερα.